SLAAPVERSTORING
Een goede nachtrust is biologisch noodzakelijk. Tijdens de slaap herstelt ons lichaam van de activiteiten van die dag, zowel lichamelijk als mentaal. Een verstoorde nachtrust kan leiden tot problemen voor de gezondheid en voor het algemeen welzijn: vermoeidheid, een slecht humeur, stress, verminderde prestaties op het werk of op school, een verminderd reactievermogen en zelfs ongevallen. Daarbij kan een slechte nachtrust ervoor zorgen dat onze immuniteit tegen ziektes vermindert. Men vermoedt ook dat nachtlawaai het hormonale evenwicht in het lichaam kan veranderen en kan bijdragen tot de ontwikkeling van hart- en vaatziektes, depressies en zelfs diabetes.
Concreet heeft de Wereldgezondheidsorganisatie (WGO) vastgesteld dat bij (plotselinge) geluiden luider dan 30 dB(A) de slaapkwaliteit vermindert: men slaapt slechter, draait om, wordt half wakker, soms zonder dit te merken. Bij een plotseling geluid boven 40 dB(A) kan men wakker worden en bij continue geluiden met een gemiddelde van 50 dB(A) kunnen gezondheidseffecten optreden, zoals een verhoogde bloeddruk. Geluid met een gemiddeld niveau boven 55 dB(A) wordt door de WGO als gevaarlijk voor de volksgezondheid beschouwd, omdat dit een zwaar verstoorde nachtrust veroorzaakt, en een verhoogde kans op de ontwikkeling van cardiovasculaire ziektes, zoals een hoge bloeddruk en een vernauwing van de kransslagaders, wat kan leiden tot een hartinfarct. De WGO beveelt dan ook aan om het nachtlawaai te beperken tot 40 dB(A) (Lnacht). Deze grenswaarde geldt als aanbeveling voor overheden om woonomgevingen leefbaarder te maken.
Immuniteit tegen ziektes
Onderzoek heeft aangetoond dat een verstoorde nachtrust kan leiden tot een verminderde immuniteit of weerstand tegen ziektes. Stress speelt hierbij ook een rol. Tijdens bepaalde fasen van onze slaap worden blijkbaar bepaalde stoffen en cellen aangemaakt die een rol spelen in onze immuniteit, en slaap heeft een belangrijke rol in het herstellen van een infectie.
Diabetes
Op korte termijn zorgt een tekort aan slaap voor een verhoogde activiteit van de schildklier en daardoor een verhoogd metabolisme. Slaaptekort kan zelf op korte termijn voor een insulineweerstand van bepaalde cellen in ons lichaam zorgen. De opbouw van stresshormonen kan ook leiden tot een verminderde aanmaak van insuline. Insuline zorgt voor de afbraak van suiker in ons bloed, zodat we het kunnen gebruiken als energiebron. Zowel een insulineweerstand als een verminderde aanmaak van insuline zorgen dus voor een opbouw van suiker in het bloed. Op lange termijn kan dit leiden tot diabetes (suikerziekte).
Bron: Website Federale overheidsdienst Volksgezondheid